Каталіцкі Веснік Добрая Вестка ў тваім доме!
Успаміны кардынала Рэ пра свае гады супрацоўніцтва з Папам і пра тое, што ён даведаўся, назіраючы за паводзінамі святога.
У Рыме нядаўна прадставілі кнігу «Хрыстос, Касцёл і свет», выдадзеную ватыканскімі выдавецтвамі. У ёй яшчэ няма апублікаванай катэхезы (39 рукапісаў) тагачаснага арцыбіскупа Кракаўскага Вайтылы (1965). Падчас прэзентацыі прэфект Кангрэгацыі Біскупаў кардынал Джавані Баптыста Рэ падкрэсліў: святы Ян Павел II быў чалавекам малітвы, пазбаўленай няўпэўненасці ў сабе, самастойным праз адносіны з Богам і адораным здольнасцю мець зносіны з іншымі.
Кардынал Рэ быў відавочцам пантыфікату Яна Паўла II, які доўжыўся каля 27 гадоў. У гэты час кардынал адкрыў сакрэт Караля Вайтылы, які дапамагаў Папе Рымскаму ў прыняцці складаных рашэнняў: «Ён доўга маліўся».
Кардынал Рэ нагадаў некалькі эпізодаў з духоўнага жыцця святога і адзначыў, што польскі Папа лічыў «патрэбы чалавечай душы» не менш важнымі, чым патрэбы цела.
Складаныя рашэнні
У розных выпадках — напрыклад, ежа, калі Папа абмяркоўваў важныя праекты, праблемы і не быў гатовы прыняць канкрэтнае рашэнне, — ён заўсёды казаў: «Мы павінны маліцца яшчэ раней, каб Гасподзь прасвятліў нас у гэтым пытанні — тады рука Божая дапаможа нам у яго рашэнні».
Кардынал Рэ, які быў асабістым сакратаром Дзяржаўнага сакратарыята Святога Пасаду з 1971 па 1977 гг., распавядае пра надзённую справу, якая была ўважліва абмеркавана на пасяджэнні найстарэйшай дынастыі Рымскай курыі.
Папа проста выслухаў некалькі думак на гэтую тэму і ўсім падалося, што рашэнне было цалкам відавочным. Затым дарадцы Папы спыталі, ці можа быць апублікавана рашэнне. «Не-не», — адказаў Вайтыла, — «мне трэба яшчэ больш маліцца ў гэтай справе».
Кардынал Рэ быў прызначаны сакратаром Кангрэгацыі па справах біскупаў у 1987 годзе. Ён пераказвае эпізод, які ілюструе духоўныя крытэрыі Яна Паўла II, калі ён мусіў прымаць рашэнне па справе, якая паўплывала б на жыццё тысяч свецкіх, напрыклад, аб прызначэнні біскупа.
«Я памятаю пленарнае пасяджэнне Кангрэгацыі, на якім галасы біскупаў былі падзелены пароўну: 50 на 50 адсоткаў. Адны падтрымалі першага кандыдата, іншыя падтрымалі другога. Абодва кандыдаты былі ідэальнымі з пункту гледжання традыцый, ведаў месца і вопыту.
Мы распавялі ўсё, што трэба ведаць, і Папа Ян Павел II узяў дакументы. Была ноч на суботу, і ён сказаў мне: «Раніцай у панядзелак я адпраўлю Літургію ў гэтай інтэнцыі, і тады я змагу прыняць рашэнне». Я не ведаю, чаму ён не сказаў, што будзе рабіць гэта ў нядзелю, бо Папа Рымскі таксама павінен быў адслужыць Літургію ў гэты дзень. Але я думаю, што ў нядзелю ў яго ўжо быў цэлы спіс інтэнцый», — сказаў кардынал Рэ.
Выходныя прайшлі, і, як сказаў кардынал, сакратар Папы перадаў яму дакументы, у якіх было пазначана імя новапрызначанага біскупа.
Першачарговая задача
Кардынал Рэ таксама адзначыў паломніцтва Папы ў адзін з найстарэйшых храмаў Італіі і Еўропы — святыню ў Ментонелі 20 кастрычніка 1978 года. Тады Ян Павел II сказаў яму наступныя словы: «Першачарговая задача Папы — маліцца».
З часу Другога Ватыканскага Сабору Ян Павел II змог прысутнічаць на некалькіх мерапрыемствах у Рыме: альбо працаваць на Саборы, альбо па просьбе Папы Паўла VI. У той час ён любіў наведваць храм Маці Міласці, размешчаны ў 46 мілях ад Ватыкана. Як казаў Ян Павел II, «гэты храм, схаваны ў гарах ад чалавечага вока, прыцягвае мяне асаблівым чынам».
Таму падчас яго візітаў у Рым, дзякуючы малітвам да Найсвяцейшай Панны, у душы Караля Вайтылы ўзрастаў «голад на малітву».
Кардынал Рэ цытуе словы Яна Паўла ІІ падчас пілігрымкі: «Малітва, якая па-рознаму адлюстроўвае адносіны чалавека з жывым Богам, таксама з’яўляецца першачарговай задачай для Папы і, магчыма, першым выказваннем, а таксама першай умовай яго служэння ў Касцёле і ў свеце».
Кардынал Рэ прызнаў супярэчлівасць паміж словамі і дзеяннямі Папы Вайтылы: «Папа маліўся, каб адкрыць свае самыя глыбокія думкі. Ён быў перакананы, што, перш за ўсё, трэба звярнуцца па дапамогу да Госпада, каб Ён мог зрабіць правільны выбар і такім чынам выканаць Божую волю ў вырашэнні праблемы».
«Нарэшце, Ян Павел II быў містыкам. Мы, яго супрацоўнікі, зразумелі гэта, калі на прагулцы па прыгожай вёсцы Папа папрасіў яго пакінуць, каб ён мог маліцца ў адзіноце і разглядаць ландшафт. Гэта быў момант, калі стала зразумела ўсім, што ён містык».
Каментуючы кнігу, кардынал Рэ цытаваў наступныя словы польскага Папы: «Яшчэ раз паўтару, што без Хрыста мы не можам пазнаць свет і не можам зразумець таямніцу чалавека».
Кардынал таксама падкрэсліў, што «кожнай катэхезе папярэднічае фраза на лацінскай мове, гэта значыць малітва. Малітва, якая не адносіцца да тэксту, які ён уяўляе». Таму «ён хацеў, каб кожная старонка была актам праслаўлення, і тады перад пачаткам чытання думка чалавека будзе накіравана да Бога».
Пераклад з credo.pro
для друку
