«Ці маю адвагу Апосталаў сведчыць пра Хрыста?»: пастырская сустрэча святароў прайшла ў Празароках

Чарговае спатканне святароў і манахінь Віцебскай дыяцэзіі прайшло 18 красавіка ў Празароках (Глыбоцкі дэканат). Вясковая парафія Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі гасцінна расчыніла дзверы святыні для шматлікіх гасцей.

Святой Імшы папярэднічала малітва і адарацыя Езуса ў Найсвяцейшым Сакраманце.

Біскуп Алег Буткевіч на самым пачатку прывітаўшы прысутных, падзякаваў пробашчу кс. Дзмітрыю Рацько за гасціннасць і падрыхтоўку да гэтага дня. Іерарх таксама адзначыў, што “перажываем сустрэчу пасля велікодных святаў і трываем у гэтай радасці спаткання з уваскрослым Хрыстом. Гэта сустрэча з Езусам, які прыходзіць да нас праз другога чалавека, ужо адбываецца, бо перажываем споведзь, перажываем спатканне з сабой”.

Гамілію прамовіў кс. Аляксей Ляшко, які з’яўляецца афіцыялам Біскупскага суда ў Віцебскай дыяцэзіі. Святар паразважаў над трыма элементамі ў жыцці кожнага святара.

1. Абвяшчэнне. Кожны мае вялікае пакліканне – абвяшчаць Хрыста. Гэта цяжкае заданне, але вельмі важнае. Абвяшчаць з адвагай і сілай – важны пункт на шляху абвяшчэння Божага слова, якое нельга несці як прапанову ці філасофію. І гэта не толькі заданне святароў і манахінь, але і свецкіх асоб.
   “Ці я здольны казаць іншым пра Хрыста? Кім Ён з’яўляецца менавіта для мяне? Ці я маю адвагу Апосталаў?”

2. Сведчанне. Кожны павінен быць святым і даваць сведчанне іншым. Папа Францішак у сваёй Апостальскай адгартацыі “Gaudete et exsultate” (Радуйцеся і весяліцеся), прысвечанай пакліканню да святасці ў сучасным свеце, падкрэсліў: “Мы становімся святымі, калі жывем евангельскімі благаслаўленнямі – гэта галоўны шлях, таму што ён вядзе супраць плыні гэтага свету”.
   Той хто глядзіць на нас павінен бачыць і тое, што мы абвяшчаем. Евангелле павінна абвяшчацца жыццём і сведчаннем. А гэта магчыма, калі святар ёсць блізка Хрыста.

3. Пакланенне, адарацыя. Як я аддаю пашану Хрысту? Можа маё штодзённае пакланенне набылі статус абыякавасці?
   Пакланенне Пану – гэта даць асабістае месца ў нашых прыярытэтах каштоўнасцей; гэта быць перакананым, што Ён з’яўляецца адзіным Богам майго жыцця і маёй гісторыі; гэта пазбавіцца непатрэбных ідалаў, якія мы “ўкрываем”.

Пасля Імшы адбылася канферэнцыя духоўнага айца дыяцэзіі езуіта Станіслава Памыкалы пра важныя аспекты паклікання да святарства.

На заканчэнне спаткання канцлер курыі кс. Віктар Місевіч прадставіў навіны, бліжэйшыя планы і падзеі ў дыяцэзіі.

Марына Сінкевіч, тэкст
Леанід Юрык і Зміцер Лупач, фота

 для друку