Каталіцкі Веснік Добрая Вестка ў тваім доме!
Евангелле Мц 5, 17–19
У той час:
Езус сказаў сваім вучням: Не думайце, што Я прыйшоў адмяніць закон ці прарокаў: не адмяніць прыйшоў Я, але выканаць. Бо сапраўды кажу вам: пакуль не праміне неба і зямля, ніводная ёта, ніводная рыска не знікне з закону, пакуль не збудзецца ўсё. Таму, калі хто парушыць адну з гэтых найменшых запаведзяў і навучыць гэтаму людзей, той найменшым назавецца ў Валадарстве Нябесным. Хто ж выканае і навучыць, той вялікім назавецца ў Валадарстве Нябесным.
У сённяшнім Евангеллі мы чуем словы Езуса Хрыста, якія адкрываюць нам сутнасць Яго місіі: «Не думайце, што Я прыйшоў парушыць закон або прарокаў; не прыйшоў Я парушыць, але выканаць» (Мф 5, 17). Гэтыя словы напаўняюцца глыбокім сэнсам, бо яны паказваюць, што Езус прыйшоў не для таго, каб адмяніць тое, што было дадзена Богам праз Майсея і прарокаў, але каб надаць закону і прароцтвам поўню. Ён пацвярджае, што закон застаецца вечным і важным, бо ён з’яўляецца выяўленнем Божай волі. Гэта не проста правілы, але шлях да сустрэчы з Богам, які вядзе нас да жыцця ў адпаведнасці з Яго задумай.
У габрэйскай традыцыі закон меў шматлікія значэнні. Ён уключаў у сябе і дзесяць запаведзяў, якія былі асновай маральнага і рэлігійнага жыцця, і Пяцікніжжа, якое змяшчала асноўныя прадпісанні і гісторыю стварэння свету. Акрамя таго, закон азначаў усё Пісанне, уключаючы прароцтвы, а таксама вусныя традыцыі кніжнікаў, якія складаліся з шматлікіх правіл, прадпісанняў і інтэрпрэтацый. Але Езус нагадвае, што за ўсім гэтым стаіць адзін вялікі прынцып — выкананне Божай волі.
Кніжнікі і фарысеі, хоць і старанна выконвалі закон, часта забывалі пра яго духоўны складнік. Яны імкнуліся да вонкавай праведнасці, але міналі яго сапраўдную сутнасць — любоў да Бога і бліжняга. Езус жа паказвае, што закон не з’яўляецца проста наборам прадпісанняў, але ён вядзе нас да Бога, дапамагаючы нам зразумець Яго волю і жыць у адпаведнасці з ёй. У Казанні на гары Езус паглыбляе сэнс закона, нагадваючы, што нават думкі і намеры сэрца маюць значэнне перад Богам. Напрыклад, Ён кажа: «Вы чулі, што сказана: не забівай… А Я кажу вам, што кожны, хто гневаецца на брата свайго, падлягае суду» (Мф 5, 21–22). Такім чынам, Езус паказвае, што праведнасць павінна ісці з глыбіні сэрца.
Езус папярэджвае нас, што хрысціянства — гэта не лёгкі шлях. Ён кажа: «Калі ваша праведнасць не будзе вышэй за праведнасць кніжнікаў і фарысеяў, вы не ўвойдзеце ў Валадарства Нябеснае» (Мф 5, 20). Гэта значыць, што мы не можам абмяжоўвацца проста выкананнем правіл. Наша праведнасць павінна ісці з глыбіні сэрца, дзе жыве любоў да Бога і да людзей. Любоў — гэта не толькі пачуццё, але і дзеянне, якое ніколі не спыняецца. Нават калі мы аддадзім ўсё сваё жыццё служэнню Богу, гэтага будзе недастаткова, бо любоў не мае меж.
Езус таксама папярэджвае нас пра адказнасць за навучанне іншых. Ён кажа: «Хто парушыць адну з найменшых запаведзяў і навучыць так рабіць людзей, той будзе названы найменшым у Валадарстве Нябесным» (Мф 5, 19). Гэта значыць, што кожны з нас нясе адказнасць не толькі за сваё жыццё, але і за тое, як мы ўплываем на іншых. Мы павінны быць прыкладам вернасці Божым прынцыпам, каб нашы словы і ўчынкі адлюстроўвалі Божую любоў і справядлівасць. У гэтым сэнсе кожны хрысціянін прызваны быць «святлом для свету» (Мф 5, 14), якое асвятляе шлях іншым да Бога.
Езус таксама абяцае ўзнагароду тым, хто будзе верным. Ён кажа: «Хто выканае і навучыць іншых, той будзе названы вялікім у Валадарстве Нябесным» (Мф 5, 19). Гэта паказвае, што Бог бачыць нашы намаганні і ўзнагароджвае тых, хто шчыра імкнецца выконваць Яго волю. Выкананне закона — гэта не толькі наш абавязак, але і шлях да сапраўднага шчасця і духоўнай паўнаты.
Таму, няхай гэтыя словы Езуса стануць для нас заклікам да глыбокай веры і вернасці. Няхай мы не толькі выконваем законы фармальна, але і жывём у любові, вучачы гэтаму іншых. Няхай наша жыццё будзе сведчаннем Божай справядлівасці, каб мы маглі быць названыя вялікімі ў Валадарстве Нябесным. Няхай кожны наш дзень будзе крокам на гэтым шляху, бо Езус заклікае нас да жыцця, поўнага любові і вернасці Яго волі.
Разважанне падрыхтаваў кс. кан. д–р Сяргей Сурыновіч
для друку
