У той час:
Бог паслаў анёла Габрыэля ў горад галілейскі, які называўся Назарэт, да Дзевы, заручанай з мужам па імені Юзаф, з дому Давіда, а імя Дзевы — Марыя.
Анёл, увайшоўшы да яе, сказаў: Вітай, поўная ласкі, Пан з Табою. Яна ж збянтэжылася ад словаў ягоных і разважала, што гэта за прывітанне.
І сказаў Ёй анёл: Не бойся, Марыя, бо знайшла Ты ласку ў Пана. І вось зачнеш ва ўлонні сваім і народзіш Сына, і дасі Яму імя Езус. Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Найвышэйшага, і дасць Яму Пан Бог трон Давіда, бацькі Ягонага. І валадарыць будзе над домам Якуба вечна, і валадарству Яго не будзе канца.
А Марыя сказала анёлу: Як станецца гэта, калі я мужа не ведаю? Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Святы сыдзе на Цябе, і моц Найвышэйшага ахіне Цябе. Таму і народжанае Святое будзе названа Сынам Божым. Вось і Альжбета, сваячка твая, і яна зачала сына ў старасці сваёй, і ёсць ужо на шостым месяцы тая, якую называлі бясплоднай; бо для Бога няма нічога немагчымага.
Тады Марыя сказала: Вось я, слуга Пана. Няхай мне станецца паводле твайго слова. І адышоў ад Яе анёл.
У сённяшнім Евангеллі мы становімся сведкамі адной з самых важных і таямнічых падзей у гісторыі збаўлення — Звеставанне Пана. Гэта падзея, якая адкрывае нам глыбіню Божай любові і плану збаўлення чалавецтва. Анёл Габрыэль з’яўляецца да Марыі, маладой дзяўчыне з Назарэта, каб абвясціць ёй вестку, якая назаўсёды зменіць ход гісторыі. Гэта не проста гістарычны факт, але і актуальнае пасланне для кожнага з нас сёння.
Марыя, простая дзяўчына з маленькага горада, становіцца абранай Богам для выканання велічнай місіі. Анёл вітае яе словамі: «Вітай, поўная ласкі, Пан з Табою» (Лк 1, 28). Гэтыя словы паказваюць на асаблівую ласку, якая Марыі была надзелена. Яна не проста выпадковая асоба, але тая, хто быў выдзелены і абраны Богам. Гэта нагадвае нам, што кожны з нас, нягледзячы на сваю нязначнасць, можа быць абраным Богам для выканання Яго волі і адмысловага задання ў жыцці.
Марыя збянтэжана, бо не разумее, як гэта можа адбыцца. Яна пытаецца: «Як станецца гэта, калі я мужа не ведаю?» (Лк 1, 34). Гэтае пытанне паказвае яе чалавечую няўпэўненасць, але таксама і яе адкрытасць да Божага дзеяння. Анёл тлумачыць ёй, што гэта будзе дзеянне Духа Святога: «Дух Святы сыдзе на Цябе, і моц Найвышэйшага ахіне Цябе» (Лк 1, 35). Гэта нагадвае нам, што Божыя дарогі не заўсёды зразумелыя нашаму розуму, але яны заўсёды поўныя мудрасці і Божай ласкі.
Адказ Марыі — гэта ўзор для кожнага з нас. Яна кажа: «Вось я, слуга Пана. Няхай мне станецца паводле твайго слова» (Лк 1, 38). Гэтыя словы паказваюць яе поўную пакорлівасць і бязмежны давер Богу. Марыя не сумняваецца, яна не прасіць гарантый ці тлумачэнняў. Яна проста давярае. Марыя — гэта ўвасабленне Ерузалема і спадкаемца дадзеных яму абяцанняў, якія спаўняюцца, калі Яна, напоўненая верай, прамаўляе ў момант Звеставання словы сваёй згоды Божаму пасланцу. Дзякуючы Марыі Бог становіцца «Богам з намі» — прадказаным прарокамі Эмануэлем. Гэта вялікі ўрок для нас: часта мы шукаем адказы на свае пытанні, перш чым прыняць Божую волю. Але Марыя вучыць нас, што сапраўдная вера — гэта вера, якая нараджай ў сэрцы давер нават тады, калі мы не разумеем. У падзеі, звязанай з прыходам Хрыста на зямлю, Касцёл бачыць здзяйсненне надзеі Ізраэля.
Звеставанне — гэта таксама пачатак новага этапу ў гісторыі збаўлення. Анёл абвяшчае, што Марыя народзіць Сына, які будзе вялікі і будзе названы Сынам Найвышэйшага (Лк 1, 32). Гэтае аб’яўленне нагадвае нам пра абяцанні, дадзеныя Богам у Старым Запавеце, і іх выкананне ў Езусе Хрысце. Ён — той самы Месія, якога чакаў Ізраэль, і Яго Валадарства не будзе мець канца (пар. Лк 1, 33). Евангельскі аповед пра Звеставанне прадстаўляе нам момант спаткання Божай волі са свабодай чалавека. У ім паказаны свабодны адказ Марыі на Божае запрашэнне. Чалавек заўсёды патрэбны Богу як свабодная асоба, а не як нявольнік.
Што гэта значыць для нас сёння? Звеставанне нагадвае нам пра важнасць пакорлівасці і адкрытасці. Марыя стала вялікай не таму, што яна была выключнай, а таму, што яна была адкрытай для Божага дзеяння. Па-другое, гэта падзея вучыць нас давяраць Богу нават тады, калі Яго планы здаюцца нам незразумелымі. Па-трэцяе, Звеставанне — гэта заклік да служэння. Марыя не толькі прыняла Божую волю, але і стала актыўным удзельнікам Яго плану збаўлення.
Але гэта не ўсё. Звеставанне таксама паказвае нам, што Бог заўсёды дзейнічае праз звычайных людзей. Марыя была простай дзяўчынай з Назарэта, але яе вера і пакорлівасць зрабілі яе інструментам Божага плану. Гэта нагадвае нам, што кожны з нас, нягледзячы на сваю звычайнасць, як нам можа здавацца, можа стаць часткай Божага дзеяння. Мы павінны толькі быць гатовыя адказаць на Яго заклік, як гэта зрабіла Марыя.
Кожны з нас пакліканы да таго, каб прыняць Божую волю ў сваім жыцці. Гэта можа быць не заўсёды лёгка, бо часта Божыя планы супярэчаць нашым уласным жаданням і чаканням. Але прыклад Марыі вучыць нас, што сапраўдная свабода і шчасце знаходзяцца менавіта ў поўнай пакорлівасці Богу.
Кожны з нас, як і Марыя, пакліканы прыняць Божую волю і служыць Яму ў нашым штодзённым жыцці. Няхай прыклад Марыі натхняе нас быць адкрытымі для Божага дзеяння, давяраць Яму ў кожнай сітуацыі і смела ісці за Езусам шляхам да збаўлення. Няхай гэтае Евангелле стане для нас заклікам да глыбокай веры, пакоры і служэння, каб мы маглі, як Марыя, стаць сапраўднымі сведкамі Божай любові.
Разважанне падрыхтаваў кс. кан. д–р Сяргей Сурыновіч
