Нядзеля. Як заўсёды, спяшаюся ў касцёл. Прыйшоўшы, сядаю на апошняй лаўцы, якая знаходзіцца ў бакавой наве. Адчуваю стомленасць. Праз некаторы час мой позірк спыняецца на абразе Езуса Міласэрнага. Абраз размяшчаецца акурат насупраць мяне. Я ўзіраюся ў светлы твар Хрыста, стараюся разгледзець дэталі, але ў гэтым мне перашкаджаюць рыштаванні. Яны закрываюць Божую постаць, не даюць успрыняць выяву цалкам. Я імкнуся зрабіць ...

Читать далее »