Разважанне на ўрачыстасць Найсвяцейшай Тройцы. Год С. 12 чэрвеня

Евангелле Ян 16, 12–15

У той час:

Езус сказаў сваім вучням: Яшчэ шмат чаго маю сказаць вам, але цяпер вам гэтага не знесці. Калі ж прыйдзе Ён, Дух праўды, навучыць вас усёй праўдзе. Бо не ад сябе будзе прамаўляць, а будзе казаць вам усё, што пачуў, і будучыню абвесціць вам. Ён уславіць Мяне, бо ад Майго возьме і абвесціць вам.

Усе, што мае Айцец, гэта маё. Таму Я сказаў вам, што з Майго возьме і абвесціць вам.

Ва ўрыўку Евангелля мы чытаем, што Езус кажа вучням: Яшчэ шмат чаго маю сказаць вам, але цяпер вам гэтага не знесці. Духоўнае жыццё чалавека прасякнутае таямніцамі. Уваходзячы ў яго, нам трэба быць гатовымі да таго, што не ўсё і не адразу нам будзе зразумела. Бог пераўзыходзіць створаны Ім свет, Ён не з’яўляецца часткай гэтага свету, хоць і прысутнічае паўсюдна. Каб дасягнуць пэўнага поспеху ў духоўным жыцці, неабходная пакора, усведамленне сваёй абмежаванасці. Так як чалавек не ў стане самога сябе збавіць і зрабіць святым, так і не ў стане спазнаць трыадзіную істоту Бога. Як святасць, так і пазнанне прыходзяць да нас у дары. Гэта Божы падарунак у выглядзе Духа Святога, які асвятляе наш розум і асвячае нашую душу. Пагэтаму на працягу стагоддзяў гучыць голас Касцёла: Veni Sancte Spiritus! Прыйдзі, Дух Святы! Нам неабходная Яго дапамога, каб паступова перамяняцца ў Хрыста, каб пачынаць жыць нябесным, Боскім жыццём. Менавіта прасякнутасць Духам Святым робіць чалавека падрыхтаваным да ўваходу ў Божае Валадарства. Калі мы разважаем пра Найсвяцейшую Тройцу сёння, то таксама неабходна памятаць, што Тройца – гэта Боская супольнасць любові. Нам заўсёды трэба практыкавацца, выконваць гэтае зямное хатняе заданне: праяўляць учынкі любові, каб быць вартымі Неба. Хрысціяне пакліканыя да таго, каб ужо тут на зямлі жыць па правілах Божага Валадарства.

Разважанне падрыхтаваў кс. канонік Віктар Місевіч