[1]
9 ліпеня 2022 года – асаблівы дзень у гісторыі Віцебска таму што менавіта ў гэты дзень у парафіі св. Уладзіслава быў асвечаны новы касцёл у гонар св. Ігнацыя Лаёлы. Абрад пасвячэння здзейсніў біскуп Віцебскай дыяцэзіі Алег Буткевіч.
Гэтая парафія была заснавана біскупам Уладзіславам Блінам яшчэ ў 2008 годзе, але доўгі час пасля заснавання не мела свайго будынку і здымала памяшканне ў бізнэс-цэнтры. Гэта было вельмі нязручна, бо нават у нядзелю яно не змяшчала ў сабе усіх вернікаў, не гаворачы пра вялікія ўрачыстасці.
Парафія св. Уладзіслава была заснавана біскупам Уладзіславам Блінам яшчэ ў 2008 годзе, але доўгі час пасля заснавання не мела свайго будынку і здымала памяшканне ў бізнэс-цэнтры. Гэта было вельмі нязручна, бо нават у нядзелю памяшканне не змяшчала ў сабе ўсіх вернікаў, не гаворачы пра вялікія ўрачыстасці.
У чэрвені 2019 года парафія перайшла пад апеку айцоў-езуітаў. Пробашчам быў прызначаны а. Віктар Жук SJ, вікарыем заставаўся а. Станіслаў Памыкала SJ, які тады ўжо некалькі гадоў служыў разам з кс. Віктарам Місевічам, папярэднім пробашчам.
Будова касцёла пачалася два гады таму, але ў сувязі з некаторымі цяжкасцямі некалькі разоў тэрмін яго здачы, на жаль, пераносіўся. Трэба таксама адзначыць, што пры будове і ўнутраным афармленні касцёла ўзнікла дастаткова дыскусій. Але, усё ж, яго асвячэнне стала вялікай радасцю для парафіі.
Падзяліць гэтую радасць з вернікамі парафіі прыехалі святары з усёй дыяцэзіі, вернікі з іншых парафій Віцебска. Таксама на ўрачыстасці прысутнічаў правінцыял Вялікапольска-Мазавецкай правінцыі Таварыства Езуса а. Збігнеў Лячкоўскі SJ.
[2]
Урачыстасць пачалася малітвай на вуліцы перад храмам, падчас якой біскуп Алег адчыніў дзверы новай святыні і запрасіў усіх увайсці. Пасля гэтага пачалася сама літургія і асвячэнне. Напачатку якога сцены будынка былі акроплены святой вадой.
Падчас казання біскуп Алег нагадаў вернікам, што гэтая ўрачыстасць – выключная падзея, прыемны момант, каб дзякаваць Богу. Добры знак таго, што мы ўсё ж шукаем шляхі, якія будуць асвячаць нашае жыццё, шляхі, якія вядуць нас да Божага Валадарства. “Пасвячэнне– патлумачыў біскуп Алег – азначае, што з гэтага моманту будынак пераходзіць у выключную ўласнасць Бога і ўжо не прыналежыць гэтаму свету, праз пасвячэнне гэтае месца становіцца тым месцам, дзе адбываюцца святыя рэчы”.
[3]
Біскуп Алег таксама сказаў і пра незвычайнасць архітэктурнага стылю новага будынка. Ён адзначыў, што такія формы дазваляюць сёння пазбегнуць стварэння вобраза касцёла як выключна аб’екта культуры. Гэтая незвычайнасць дае магчымасць новаму касцёлу быць месцам, куды я не прыходжу як у музей, але дзе я сустракаю Таго, хто мяне чакае і любіць. Любіць настолькі, што зноў і зноў ахвяруе Сябе на алтары. Аддае жыццё. “Так, гэты будынак не будзе абуджаць у нас такіх эмоцый, як іншыя, больш традыцыйныя сакральныя будынкі, але ён больш накіроўвае нашыя думкі на тое, як выглядае наша душа, бо мы ёсць будоўля Божая,” – сказаў пастыр дыяцэзіі.
Таксама біскуп Алег параўнаў асвячэнне святыні з хростам чалавека, але адзначыў, што новы касцёл сёння хрысціцца знутры, бо з ім усё зразумела, яго асвяцяць і ён будзе месцам культу. Нас хрысцілі звонку, каб гэты хрост мог перамяніць нас знутры, бо з намі ўсё цяжэй, мы маем вольную волю, таму нашым абавязкам з’яўляецца тое, каб мы гэтую Божую будоўлю, закладзеную падчас хросту, у сабе захавалі. І гэтаму паслужыць новы касцёл.
Пастыр дыяцэзіі звярнуў увагу на месца размяшчэння алтара ў касцёле, бо ён знаходзіцца блізка амаль у роўнай ступені ад кожнага ўдзельніка Літургіі. “Будынак запрашае да таго, каб я паспрабаваў аднавіць свае адносіны з Богам. Прыгадаў сабе, што азначае быць веруючым чалавекам, быць, а не называцца. Каб я вызначыў ужо для сябе, хто ж такі для мяне Бог,” – сказаў іерарх.
Біскуп Алег яшчэ раз нагадаў, што менавіта сэрцы людзей з’яўляюцца ці павінны з’яўляцца найпрыгажэйшай святыняй Бога, але каб збудаваць яе трэба практыка і павелічэнне досведу адносінаў з Богам. У гэтым нам павінна дапамагчы гэтае святое месца.
Пасля казання асвячэнне працягнулася. Зводны хор парафій Святога Духа і святога Уладзіслава разам са святарамі і вернікамі праспявалі Літанію да ўсіх святых, якая звычайна спяваецца касцёлам падчас вырашэння важных спраў. Сцены і алтар касцёла былі памазаны святым алеем. Затым на алтары было запалена кадзіла, яго дым сімвалізуе малітвы вернікаў, якія яны будуць узносіць да Бога. Потым пробашч а. Віктар Жук SJ атрымаў з рук біскупа Алега запаленую свечку, каб запаліць свечкі на сценах храма. Таксама святло было запалена ва ўсім касцёле.
[4] 
[5]
Пасля літургіі вернікі падзякавалі Яго Эксцэленцыі біскупу Алегу Буткевічу за асвячэнне храма. Падзякавалі ўсім святарам, якія ўклалі свае сілы ў стварэнне парафіі і будоўлю касцёла. Са словамі падзякі да прысутных звярнуліся а. Віктар Жук і а. Клеменс Верт, які менавіта і займаўся арганізацыяй будоўлі. Яны падзякавалі ўсім, хто дапамагаў справе на розных этапах: спонсарам, арганізатарам, актыўным парафіянам, а таксама тым, хто дапамагаў у падрыхтоўцы ўрачыстасці і яе ўпрыгожванні.
Затым кс. Віктар Місевіч прачытаў дэкрэт асвячэння касцёла ў гонар святога Ігнацыя Лаёлы, які праз некалькі хвілінаў быў падпісаны біскупам Віцебскім, канцлерам Віцебскай дыяцэзіі, пробашчам парафіі святога Уладзіслава, правінцыялам Вялікапольска-Мазавецкай правінцыі Таварыства Езуса, прадстаўніком парафіяльнай рады і кіраўніком будовы айцом Клеменсам Вертам.
[6]
Святкаванне працягнулася ў адміністрацыйнай частцы будынка, дзе быў падрыхтаваны стол для ўсіх жадаючых.
-
[7]
-
[8]
-
[3]
-
[9]
-
[10]
-
[11]
-
[12]
-
[13]
-
[14]
-
[1]
-
[15]
-
[16]
-
[17]
-
[18]
-
[19]
-
[20]
-
[21]
-
[22]
-
[23]
-
[24]
-
[4]
-
[25]
-
[26]
-
[27]
-
[28]
-
[5]
-
[29]
-
[30]
-
[31]
-
[32]
-
[33]
-
[34]
-
[35]
-
[36]
-
[37]
-
[38]
-
[6]
-
[39]
-
[40]
-
[41]
-
[2]
-
[42]
-
[43]
-
[44]
-
[45]
-
[46]
-
[47]
-
[48]
-
[49]
-
[50]
-
[51]
-
[52]
Большы фотарэпартаж па спасылцы>> [53]
Лаліта Арлоўская, тэкст
Марына Сінкевіч, фота
Леанід Юрык, відэа