[1]У Вялікі Чацвер, 24 сакавіка, у катэдральным касцёле Езуса Міласэрнага біскуп Алег Буткевіч узначаліў Імшу Хрызма, якую разам з ім канцэлебравалі генеральны вікарый ксёндз-пралат Францішак Кісель і святары Віцебскай дыяцэзіі.
На пачатку Эўхарыстыі біскуп Алег звярнуўся да прысутных са словамі прывітання і падзякі, што святары сабраліся разам у Віцебску, каб адчуць еднасць свайго прэзбітэрыя. Некаторым давялося ў гэты дзень праехаць больш за дзвесце кіламетраў у адзін бок.
Біскуп падкрэсліў, звяртаючыся да святароў: “Мы з’яўляемся святарамі дзякуючы намашчэнню Святым Духам, святарскім народам праз хрост і святарамі праз пасвячэнне з ускладаннем рук”. Ён таксама прыгадаў выказванне вядомага акцёра і рэжысёра Мэла Гібсана, які здзейсніў экранізацыю “Пакутаў Хрыста”:
“Нельга быць крыху веруючым. Калі ты па-сапраўднаму ідзеш за Хрыстом, то табе прыйдзецца ісці з Ім да Галгофы. На гэтым усё трымаецца. Гэта і ёсць вузкая дарога. Зерне павінна памерці, каб даць плод. А людзі забываюць пра гэта. І я забыў. Зло вельмі прывабнае і падманлівае. Д’ябал выглядае добрым, амаль нармальным, але не цалкам. Менавіта ў гэтым заключаецца сутнасць зла – узяць штосьці добрае і сказіць яго. І калі ты разумееш гэта, тады бачыш, якая крывавая вайна ідзе паміж дабром і злом, і ты больш не можаш заставацца на ўзбочыне і абмываць рукі. Тады ты пачынаеш бліжэй пазнаваць свайго Бога і табе адкрываецца сапраўдная радасць жыцця”.
[2]
На гэтай жа св. Імшы адбылося асвячэнне алеяў – алея хворых і алея хрызма, якія ўжываюцца для ўдзялення сакрамантаў: хросту, бежмавання, пасвячэнняў і намашчэння хворых. Адбыўся ўрачысты дыялог духавенства са сваім біскупам, які запытаўся ў прысутных, ці гатовыя яны ісці следам за Хрыстом і адказна выконваць сваю пастырскую місію.
[3]
Пасля пацвярджэння святарамі сваіх прысягаў напрыканцы Імшы с. Таццяна Гмыза ад імя прысутных павіншавала пастыра дыяцэзіі з Днём святарства.
-
[4]
-
[5]
-
[6]
-
[7]
-
[8]
-
[9]
-
[10]
-
[11]
-
[12]
-
[13]
-
[14]
-
[15]
-
[16]
-
[17]
-
[18]
-
[19]
-
[20]
-
[21]
-
[22]
-
[23]
-
[24]
-
[25]
-
[26]
-
[27]
-
[28]
-
[29]
-
[30]
-
[31]
-
[32]
-
[33]
-
[34]
-
[35]
-
[36]
-
[37]
-
[38]
-
[39]
-
[40]
-
[41]
-
[42]
-
[43]
-
[44]
-
[45]
-
[46]
-
[47]
-
[48]
Кс. Віктар Місевіч, тэкст
Марына Сінкевіч, фота